Hoog in het noorden van Polen, aan de Oostzee, ligt de oude havenstad Gdansk. Het is die haven waardoor Gdansk veelvuldig in de geschiedenisboeken voorkomt. Hier werd Solidarność opgericht en kwam het, onder leiding van Lech Wałęsa, in opstand tegen het Communistische regime. Sinds het uiteenvallen van de Sovjet Unie is het gedaan met de hoogtijdagen van de haven en balanceert het bedrijf al jaren op het randje van faillissement.
Van die teloorgang is in het oude centrum van Gdansk niets te merken. Sterker nog, Gdansk leeft volop. De Langstraat was vroeger de hoofdweg van Gdansk. Tegenwoordig is deze, je raadt het al: lange straat, autovrij. De gebouwen aan weerskanten zijn zó mooi, dat het net lijkt alsof je jezelf in een openluchtmuseum begeeft. Het is wel handig om te vermelden dat al die gebouwen na de tweede wereldoorlog opnieuw moesten worden opgebouwd. Aan het einde van de oorlog is Gdansk namelijk flink gebombardeerd om bevrijd te worden van de Duitsers, die de stad al eeuwen Danzig noemen. Een beschrijving van Gdansk lijkt wel een lesje geschiedenis te worden, want in Gdansk kwam ook nog Hitler aan land, sloeg zijn eerste slag en daarmee begon de tweede wereldoorlog.
Van al die oorlogen is tegenwoordig geen sprake meer. Het centrum van Gdansk zit bomvol leuke barretjes en cafeetjes. Wij waren er rond oud op nieuw en de temperatuur lag onder het vriespunt. Dan is het wel zo leuk dat je jezelf tussen het sightseen door kunt opwarmen in sfeervolle tentjes. Gdansk is niet zo’n hele grote stad. Binnen een dag of twee kun je het gezien hebben. Naast een tripje naar de haven en het bijhorende museum gingen we een dagje naar Sopot. Een bescheiden stadje aan de kust, wat iedere Pool kent. Het Zandvoort van Polen. Hier waaiden we heerlijk uit tijdens een strandwandeling. Een overijverige zeemeeuw zorgde voor wat smet (letterlijk!), door de jas van Danciëlle aan te zien als openbaar toilet. In de zomer moet Sopot echt druk zijn, te zien aan al die uitgaansgelegenheden en winkels. Ook nu in de winter is het aardig druk en hangt er een leuk sfeertje. Tijdens de treinrit tussen Gdansk en Sopot hoef je jezelf geen moment te vervelen. Eerst zie je de stad Gdansk langzaam aan je voorbij trekken, vervolgens rijd je steeds langs de haven, waar ook van alles te zien is. Ook reden we langs de Gdansk Arena, het stadion waar tijdens het EK2012 gevoetbald zou gaan worden. Toen de trein in de buurt van het stadion op een afgelegen stationnetje stopte, stapten we uit om eens te gaan kijken. We bleken in een oude arbeiderswijk te zijn beland. In Nederland zou het zeker tot de Vogelaarwijken hebben gehoord. Op straat liepen hele stoeten van mannen, onderweg naar hun werk. Na een tijdje zoeken, vonden we het stadion wat helemaal goudkleurig is. Leuk om te zien, maar zoals zo vaak geldt ook bij dit onverwachte uitstapje: “De weg ernaartoe is vaak mooier dan de bestemming”. Zo leuk om onverwachts die ‘andere kant’ van Gdansk te zien.
Wil je liever wat meer natuur zien? Combineer Gdansk dan met een trip naar Slowinski Nationaal Park, wat bekend staat om haar wandelende duinen. Duinen tot wel 40 meter hoog, die ieder jaar zo’n 10 meter verder landinwaarts ‘wandelen’. Inmiddels is het een soort van Sahara aan de Poolse kust. We waren hier graag naartoe gegaan, maar je kunt niet alles. Voor de volgende keer…
Gdansk voor een paar dagen, gewoon doen!
Danciëlle en Dennis' reisblog 