Eind augustus, we horen berichten van overstromingen in Nederland. Niet erg, want wij zitten in Krakau, waar het nog iedere dag dik boven de 30 graden en kurkdroog is geweest. Het is een stad met een mooie binnenstad. Rynek Glory, wat zoveel als Grote Markt betekent, is helemaal omsingeld door terrasjes. Dat zijn er veel, want dit plein is, met een oppervlakte van 40.000 vierkante meter, één van de grootste middeleeuwse pleinen van Europa. Koetsen staan te wachten om weer een stelletje in stijl naar het Wawel kasteel te rijden. Het mag dan wel een kleine klim betekenen, maar wij laten die vorm van romantiek links liggen en lopen het stuk. Zo groot is het oude centrum, wat helemaal omringd wordt door een super leuk park met allemaal barretjes, trouwens niet. Het Wawel Kasteel is gelegen aan de Wisla rivier en hier zie je eigenlijk alleen maar toeristen. Onder het kasteel, aan de oever van de rivier, drinken locals ‘s avonds gezellig hun drankjes. Dat is wel een gewoonte die ons bevalt, dus daar zijn enkele van de vele verschillende Poolse biertjes op de proef gesteld.
Wat bovenaan onze To Do List stond, was het bezoeken van Auschwitz. Thuis, een dag voor vertrek hadden we nog de film Schindler’s List gekeken, die we speciaal tot het laatst bewaard hadden. We dachten met zo’n film vers in ons hoofd een zo groot mogelijke ervaring te creëren. Dit bleek bij aankomst bij het voormalige concentratie- en vernietigingskamp al snel niet geheel nodig te zijn. De diep trieste indrukken volgden elkaar steeds maar op. Om hier in detail op in te gaan heeft totaal geen zin, maar de bergen met afgeknipte haren, de beschreven koffers, de foto’s van ‘medische experimenten’ zijn beelden die je niet snel vergeet. We ergeren ons niet alleen aan wat hier in het verleden heeft afgespeeld, maar ook aan dingen die om ons heen gebeuren. Mensen die het vooral belangrijk vinden dat ze mooi op de foto staan in het kamp, of wat te denken van een groep die met luidsprekers en zingend een mars loopt, zwaaiend met allemaal Israel-vlaggen. Zoiets irriteert net wat meer als je zojuist met je neus op de feiten bent gedrukt wat nationalisme en populisme allemaal (kan) veroorzaken. In de trein terug naar Krakau zijn weinig woorden gevallen. ‘s Avonds, zittend op één van de terrasjes, was het vooral de hoofdpijn die van zich liet horen. Niet de meest relaxte vakantiedag die je kunt voorstellen, maar ontzettend waardevol.
De overige dagen hebben we op ons gemak de stad verkend. Om de oude stad liggen verschillende mooie wijken. Kazimierz, de joodse wijk van Krakau, is bijvoorbeeld heel leuk. Aan de overkant van de rivier ligt de wijk Podgórze, waar je bijna geen toerist tegenkomt en meer van het dagelijkse leven van de gemiddelde Pool kan proeven. Hier, aan de overkant van de rivier, ligt ook de voormalige fabriek van Oscar Schindler. Tegenwoordig is er een museum gevestigd, wat gaat over zijn daden.
Wij vonden Krakau echt super. We kunnen het iedereen aanraden om er voor een paar dagen te verblijven. Mocht je ons advies opvolgen, dan hebben we er nog eentje: ga eten bij het restaurant Rocking Horse…. de forel van de barbecue is GE-WEL-DIG!
Danciëlle en Dennis' reisblog 